Yaxın keçmişin söhbətləridir, bir az da lətifəyə çevrilmiş hala gəlib çıxıb.
Bir dəfə xarici səfərlər zamanı bizim yüksək rütbəli siyasilərə sual verirlər ki, hər sahədə yüksək yerlərə çatmış insanlarınız var, nədən kosmosa ( uzaya ) adam çıxarmırsız? Bizim adam da özünü itirməz, xalqını yaxşı tanıyan biri imiş, demiş ki, oralarda bazar açılsın, baxın görün orda kimlər çoxluq təşkil edəcək.
Harda bazar varsa bizlər orda varıq və ya harda bazar açma etimalı varsa orda mütləq bazar açacayıq. Bu bizim qanımıza hopub.
Bakı şəhərinin tarixi şəhər olduğunu bu şəhəri gəlib gəzib, görənlər az-çox bilir. İçəri şəhərin hər tinində təndir restoran açmış millətik, bütün dünya insanları dünyanın tarixi yerləri gəzərkən bizim insan getdiyi yerlərdə ancaq restoran və ticarət obyeklərini gəzəcək. Qarın qardaşdan irəlidir prinsipini həyat amalına çevirən yurdaşlarım mənim.
Baxın biz bu gözəl qala divarlarını söküb yerində restoran, ticarət obyektləri tikəcək qədər axmağıq. Əslində biz azərilər çox uzaqgörən insanlarıq. Beş günlük dünyada hər şeyin bir gün dağılıb gedəcəyini bilirik, həyat bir gündür, o da bu gündür deyib, yeyib içib yatmaq daha gözəldir, deyilmi?
Onsuz da bu axmaq dünyada heç nəyin mənası yoxdur, dünya bir boşluqdur, mənasızlıqdır. Bu mənasızlığın bir dibi varsa o dibin dibində biz varıq. Nostalji meyxanaların birində deyildiyi kimi, "biz ki varıq, cin kimi oğlanlarıq".
Məsələn, Fransadan "Bakubus" idxal edəndə içərisində bonus olaraq insan da alırsan, bu yol ilə bizim insanı yaşamağa, yaratmağa öyrətmək olar. Təndir restoranı açıb, pul qazanıb sonra yaxşıca yeyib-içib, ölüb gedirik, nəsə başqa bir şey düşünmək lazımdır.
Dünyamızda azərbaycanlılar olmasa idi, dünya çox şey itirməzdi, amma olub çox şey itirir. Məsələn, Bakının qədim qala divarlarını...
İzləyib, oxuduğunuz üçün təşəkkür edirəm.